Tytuł: Wróbel w getcie
Tytuł oryginalny: A sparrow in Terezin
Autor: Kristy Cambron
Cykl: Ukryte arcydzieło
Tom: 2
Wydawnictwo: Znak
Data wydania: 27.01.2021
Liczba stron: 384
Egzemplarz: recenzencki
Gdy Kaja Makovsky dowiaduje się, że niemiecki terror dociera do Pragi, opuszcza Wielką Brytanię, żeby ratować swoją żydowską rodzinę. Kiedy jest już u celu, ucieczka okazuje się niemożliwa, a piekło wojny staje się jej bolesną codziennością. Kobieta trafia do getta w Terezinie, gdzie poznaje dziewczynkę, która niespodziewanie odmieni jej życie. Kilkadziesiąt lat później Sera James i William Hanoverowie, bohaterowie „Motyla i skrzypiec”, w trakcie bajkowego ślubu zostają brutalnie rozdzieleni – mężczyzna zostaje oskarżony o przestępstwo, którego nie popełnił, a teraz grozi mu dziesięć lat więzienia. Sera postanawia zrobić wszystko, aby uratować swojego męża i ich wspólną przyszłość. Losy dwóch kobiet, które dzielą dziesiątki lat, zostaną niespodziewanie połączone historią tajemniczej dziewczynki ocalonej z Holokaustu.
Gdy zdecydowałam się zrecenzować nową książkę Kristy Cambron nie miałam pojęcia, że jest to drugi tom serii. Trochę się zmartwiłam, że nie zrozumiem pewnych wątków, jednak nic bardziej mylnego. "Wróbel w getcie" to książka pięknie napisana, jednak jest to fikcja literacka, która nie ma wiele wspólnego z okresem wojennym.
Książka "Wróbel w getcie" to nie jest książka wojenna. Chociaż autorka twierdzi, że inspirowała się prawdziwymi wydarzeniami i nie twierdzę, że to nie prawda. Jednak sama historia jest napisana w sposób bajkowy, co niestety miejscami mnie irytowało. Jednak historia mnie bardzo urzekła, miejscami miałam ochotę uronić łezkę, ponieważ ja już tak mam, że jestem osobą bardzo wrażliwą. To, co muszę przyznać autorce to fakt, że ma bardzo ciekawy styl pisania i z chęcią przeczytałam również pierwszy tom tej serii "Motyl i skrzypce".
"Wróbel w getcie" to piękna historia miłości szeroko pojętej. Autorka poruszyła bardzo ciekawe wątki, które ubrała w piękne słowa. Już teraz mogę śmiało polecić wam tę powieść, jednak nie nastawiajcie się na historię prawdziwą, traktujcie ją tak jak jest, czyli jak fikcję literacką. Wątek wojny w książce jest, jednak moim zdaniem jest go bardzo mało i zanika przy odbiorze całej książki. Autorka zostanie w moim sercu na dłużej i chętnie poznam wcześniejsze losy bohaterów z tej książki. A wy znacie pierwszy tom?
Wszyscy kiedyś umrzemy. Nie ma wyjścia. A po co żyć, jeśli nie można komuś pomóc? Ludzie nigdy nie otrząsną się z tego, co zrobiliśmy Żydom. Nie stanę przed Bogiem i nie powiem mu, że pozwoliłem, by pociąg pełen dzieci dotarł do obozu śmierci. Mam sumienie. To jedyna zbrodnia, do której się przyznaję...
Nie czytałam jeszcze też książki, nie znam też pierwszego tomu. Muszę jednak przyznać, że zainteresowała mnie ta historia. :)
OdpowiedzUsuńNie miałam jeszcze okazji czytać tej książki, ale bardzo mocno mnie interesuje.
OdpowiedzUsuńOkładka trafiona w punkt! Myślałam, że książka będzie poparta faktami. Cóż czasem autor za bardzo popłynie w pisaniu. Szkoda.
OdpowiedzUsuńNie czytałam jeszcze pierwszego tomu, ale siostra jest zainteresowana lekturą tej serii.
OdpowiedzUsuńchociaż staram się przekonać do takiej literatury to jest ona dla mnie zbyt emocjonalna, niemniej temat miłości w tak trudnych czasach i miejscach zawsze jest poruszający i wart poznania
OdpowiedzUsuńSzkoda że autorka nie pokusiła się o bogatsze nakreślenia tła wojennego. Mimo to jednak jestem zainteresowana.
OdpowiedzUsuńPo tytuł chętnie sięgnę, co jakiś czas zanurzam się w takich klimatach, zatem będę go miała na uwadze. :)
OdpowiedzUsuńWiem, że na pewno sięgnę po tę książkę.
OdpowiedzUsuńKsiążki historyczne nigdy mnie za specjalnie nie interesowały te z tematyką getta tym bardziej.
OdpowiedzUsuńO, bardzo inne spojrzenie na historie obozowe. I w sumie cieszy mnie to, bo trochę już za dużo i zbyt nierealnie zrobiło się w tym temacie w książkach.
OdpowiedzUsuńTym razem to nie dla mnie. Nie przemawia do mnie ten gatunek książek i strasznie się przy takich męczę. Moja siostra natomiast może się nią zainteresować.
OdpowiedzUsuńNie miałam okazji przeczytać tej książki. Pewnie w wolnej chwili sięgnę po nią.
OdpowiedzUsuńNie lubię takiej tematyki w książkach, ponieważ za bardzo je przeżywam, choć wiem, że wiele z nich zasługuje na uwagę
OdpowiedzUsuńOd czasu do czasu czytam tego rodzaju literaturę wiec tytuł mam na uwadze.
OdpowiedzUsuńCzytałam tą książkę i jestem trochę zawiedziona, fabuła jest fajna i rozwiązanie mi się podoba, ale jak dla mnie zbyt mało byli tego uczucia, że mowa tutaj o Niemcach i asymilacji Żydów.
OdpowiedzUsuńNie czytam takich książek Kochana. Nie lubię tej tematyki. Zawsze mnie smuci.
OdpowiedzUsuńPrzeczytałam zaledwie jedną książkę z tej tematyki. Mimo tego, że mi się podobała to czegoś mi brakowało. Może przy tej byłoby inaczej. Zapiszę sobie ten tytuł.
OdpowiedzUsuń