Tytuł oryginalny : Only Daughter
Autor : Anna Snoekstra
Wydawnictwo : HarperCollins Polska
Data wydania : 15.03.2017
Liczba stron : 272
Egzemplarz : recenzencki
" Kilka lat żyła na ulicy. Przyłapana na kradzieży, wykorzystuje podobieństwo do zaginionej Rebeki Winter i kradnie jej tożsamość. Świetnie odnajduje się w roli kochającej córki i siostry. Śpi w łóżku Rebeki, nosi jej ubrania, żyje cudzym życiem. Jednak przy okazji odkrywa coraz więcej ponurych sekretów na pozór idealnej rodziny. Zbyt późno zrozumie, że nie tylko ona jest pozbawioną skrupułów oszustką, a zniknięcie Rebeki ma drugie dno, którego lepiej było nie poznawać. "
Gdy tylko zobaczyłam w mailu od wydawnictwa tę pozycję , wiedziałam , że będę musiała ją przeczytać. Zaintrygował mnie tytuł , okładka , opis z tyłu , przepadłam i się zakochałam. Jako , że " Córeczka " to debiut literacki autorki , tym bardziej jestem ciekawa co będzie później.
„Kiedy oczy przyzwyczaiły się do ciemności, wydała z siebie tłumiony okrzyk. W rogu dostrzegła cień, którego nie powinno tam być. Widziała jedynie zarys, onyksową plamę na antracytowym tle. Obcy element w jej pokoju. Serce omal nie wyskoczyło jej z piersi, gdy kształt zaczął się poruszać.”
Na komisarat w Sydney trafia dziewczyna , która od kilku lat mieszka na ulicy. Aby uniknąć klopotów podszywa się pod dawno zaginioną Rebeke Winter. Dziewczynie udaje się wykiwać policję i rodziców. Zaczyna grać w niebezpieczną grę , która może skończyć się dla niej tragedią. Nie wie tak naprawdę co się stało z prawdziwą Rebeka.
" Córeczka " to absolutnie feneomenalny debiut autorki. Wciąga od pierwszych stron i trzyma tak mocno , że nawet po skończonej lekturzę , chciałam więcej. Szkoda tylko , że bohaterka nie dała nam mocnej analizy psychologicznej. Powiem , że tego właśnie spodziewałam się , mocnego zarysu bohaterów . Jednak tylko to mnie zmartwiło , ale nie przeszkadzało mi za bardzo. Polecam wam bardzo mocno tę książkę , gdyż warto się z nią zapoznać.
„Przerażenie zmroziło jej krew w żyłach, gdy czekała na dotyk zimnej dłoni na policzku. Jak wtedy. Wstrzymała oddech.”
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz