Ariana | WS | Blogger | X X

piątek, 17 marca 2017

Rodzina O. Sezon I. 1968/69 - Ewa Madeyska

Tytuł : Rodzina O. Sezon I. 1968/69
Autor : Ewa Madeyska
Wydawnictwo : Znak Literanova 
Data wydania : 02.03.2017
Liczba stron : 544
Egzemplarz : recenzencki 

" IV strona:
Rodzina rzecz święta, choć czasem przeklęta.
Helena, jednooka głowa rodziny O.
Tadeusz, syn Heleny, psychiatra czy wariat?
Barbara, żona Tadeusza, kochanka czy prostytutka?
Paweł, starszy syn, ofiara czy zdrajca?
Andrzej, młodszy syn, rozrabiaka czy morderca?
Nieślubne dziecko, zdrada, zagadkowa śmierć.
Ta rodzina wciągnie cię w swoje kłamstwa i półprawdy, uczucia i natręctwa. Między rok ’68 a ’69. Między wielką Historię a codzienność małego miasteczka. Nie oderwiesz się. 
Na szczęście to dopiero pierwszy sezon. A ciąg dalszy nastąpi… "

Zaciekawiła mnie ta książka. Opis jak najbardziej mi się spodobał, okładka też przyciąga oko, dlatego od razu po nią sięgnęłam i wiem, że wcale tego nie żałuje ! Wiem, że autorka książki wydała już inne powieści, ale jakoś przyznam,się szczerzę,nigdy o niej nie słyszałam. Pora jednak nadrobić zaległości, dlatego też oczekujcie na więcej recenzji książek tej właśnie utalentowanej kobiety. 

W książce poznajemy życie rodziny Opolskich. Są to różni ludzie, wiele charakterów i niewyjaśnionych rzeczy. Jak na serial przystało, mamy również ciekawe sytuacje oraz przeciąganie faktów, co dla niektórych może być lekko uciążliwe. Na pewno dużym plusem są barwne postacie, które mamy okazje spotkać przy czytaniu tej książki. Helena-jest to starsza osoba, która stanowi głowę rodziny, Tadeusz-syn Heleny, utalentowany psychiatra, Barbara żona Tadeusza, która została zgwałcona, oraz ich synowie. To nie koniec interesujących postaci. Mamy również Jerzego, jest to brat Tadeusza, który znika w niewyjaśnionych okolicznościach, oraz równie ważna i barwna postać, czyli Ewa piękna kobieta, która pomaga Helenie w domu oraz odgania się od młodszego i starszego syna Pana Tadeusza. Każdy z nich ma swoją historię, którą za wszelką cenę chce ukryć. 



Podoba mi się styl pisania autorki. Jest on lekki i przyjemny, ale również mocno zaskakujący. Książka nie jest nudna, chociaż czasami można tak o niej powiedzieć. Dostajemy wiele postaci, wiele wątków głównych, jak i pobocznych. Obok żadnego nie możemy przejść obojętnie, bo może akurat kiedyś będzie nam potrzebny. Chociaż książka miejscami porusza tematy ciężkie to i tak uważam, że jest to pozycja dla osób, które potrzebują lekkiej lektury na wieczór po ciężkim dniu w pracy.



Brak komentarzy:

Prześlij komentarz